zaterdag 31 december 2016

Behind the scenes 307

Alvast een verhaal voor het nieuwe jaar. Ik weet eigenlijk niet of het aan mijn eigen voorwaarden voldoet, ik heb geen kans gehad om de wordcount eroverheen te gooien,

Fijn nieuw jaar iedereen!!!

xxx'jes
Eszie

maandag 26 december 2016

Behind the scenes, het kantoor

Omdat het tweede kerstdag is en ik eindelijk de intro af heb, een tweede post in één week. Heeft even geduurd, maar nu kan ik jullie voorstellen aan de rest van het kantoor. Deze personen zijn mijn vangnet voor het geval ik helemaal niets aan kan met een van de albums. (kans is heel erg groot, maar ik ben eerder gestopt op een nummer waar ik gewoon niet verder kwam en geen inspiratie voor had) 

Een fijne dag nog vandaag! 

xxx'jes
Eszie

zondag 25 december 2016

Behind the scenes - 306

Even een dagje later, vanwege de drukte voor de kerst. En omdat het Kerst is, een verhaal over Sinterklaas... Ik heb het wel precies uitgezocht... Maakt niet uit, dit is wel één van de mooiste die ik tot nu toe heb geschreven.

Fijne kerst alsnog.

xxx'jes
Eszie


dinsdag 13 december 2016

Behind the scenes, 304

Sorry!!! Door de drukte van het Sinterklaasweekend en alles wat erna bij kwam kijken heb ik geen tijd gehad om het nieuwste verhaal online te zetten. Dus bij dezen, een paar dagen te laat. De volgende komt wel weer op tijd, beloofd!
xxx Eszie


zaterdag 3 december 2016

Behind the scenes, 303

Alvorens mijn excuses. Voor mijn gevoel is dit niet het beste verhaal wat ik heb geschreven. Ik wilde geen enkele uitzondering maken voor een verhaal. Ik wilde voor ieder verhaal een fanfiction schrijven, dus ook degene waar ik wat minder mee kan. Ik hoop nog steeds dat het fijn is om te lezen. 


zaterdag 26 november 2016

Behind the scenes, 302

Suske & Wiske
Album 302: Sterrensteen


    Wat was ze boos. Het was ongehoord wat ze nu weer hadden uitgehaald. En dan was het niet eens de schuld van beiden, maar voornamelijk van Wiske. Suske was het slachtoffer geworden van een van Wiske's trucjes. Maar alsnog werden ze allebei gestraft. Sidonia stuurde ze meteen naar hun kamers zodra ze weer thuis waren. Ze had zich vreselijke zorgen gemaakt over de kinderen terwijl ze op het ijs waren.

Nadat ze de kinderen meteen naar boven had gestuurd, ging Sidonia met een zucht op de bank zitten. Gelukkig had de professor haar nog gebeld toen ze erachter kwamen dat Suske en Wiske op de vlucht zaten, maar al snel had ze niets meer van haar vrienden vernomen. De angst was groot dat ze in een akelige situatie terecht waren gekomen.

  Net toen Sidonia languit op de bank wilde zitten, ging de bel. Met een nog diepere zucht stond ze weer op. 'Wat is er nu weer aan de hand?' dacht ze terwijl ze richting de voordeur liep. Ze was net blij om even rustig bij te komen van haar onrust, maar het was haar blijkbaar niet gegund.

“Hoi Sidonie! Heb je me gemist?”

Hoewel Sidonia het niet wilde toegeven, begon ze wel te glimlachen. Lambik kon soms zeer vervelend zijn, maar na een avontuur als dit, was ze toch blij om hem te zien.

  "Altijd Lambikske, dat weet je.”

    Sidonia liet Lambik binnen en al snel zaten ze allebei in de woonkamer, met een kop koffie. Lambik vertelde Sidonia het avontuur. Suske en Wiske probeerde het haar ook al te vertellen, maar toen had ze er geen woorden voor. Maar met Lambik was het anders. Het was altijd anders met Lambik.

"Dankzij die steen heb ik dus even weer haar gehad. Het stond me zo goed, Sidonie. Je had het moeten zien.”

Sidonia schoot in de lach. “Ik geloof er niets van, Lambik. Ik denk dat je een beetje aan het overdrijven bent.” Wat hij vertelde kon gewoon niet waar zijn. Door een steen je haar weer krijgen? Dat is wel het meest bizarre verhaal wat Lambik ooit had verteld. En hij had haar al vaak genoeg sterke verhalen verteld.

Toen was het de beurt aan Lambik om te lachen. “Jij gelooft mij niet, hè. Wacht maar.” Ineens stond Lambik op en liep hij weg, Sidonia in totale verbijstering achterlatend. Gelukkig duurde het niet lang voordat hij weer naast haar op de bank zat. “Ik dacht al dat je me niet zou geloven, dus ik heb aan Barabas gevraagd of hij bewijs wilde leveren. Zodat ik jou ervan kon overtuigen dat ik inderdaad haar had en zelfs een aantal zichtbare spieren.”

    Dit zorgde ervoor dat Sidonia even raar opkeek. Wat die steen ook was, het moest wel wonderbaarlijk werken als Lambik haar en spieren kreeg. Toen begreep Sidonia het. Het was niet die steen, het was allemaal nep. Lachend schudde ze haar hoofd. “Dacht je echt dat ik zoiets zou geloven, Lambik? Het is met de computer nagemaakt.” 

     Maar toch, toch was ze nieuwsgierig. Ze was nieuwsgierig hoe haar Bikske er uit zou zien als hij spieren en haar had. Nep of niet, ze zou het toch graag willen zien

.Lambik zag de twijfel in haar ogen en haalde de foto's tevoorschijn. De foto's waren gemaakt door de Cornettau. Barabas had een beveiligingscamera in de Cornettau geplaatst voor het geval dat het gestolen zou worden. En gelukkig voor Lambik had het dus ook foto's gemaakt van de verandering van Lambik naar Hulkbik.

Sidonia wierp een blik naar de foto's en zag dat Lambik niet had gelogen. Op de foto's had hij inderdaad haar en spieren. Ze pakte de foto's van hem en bekeek ze goed. Het zag er niet naar uit dat ze nep waren, want er was toch ook iets totaal anders aan Lambik dan alleen wat hij wel vertelde. “Waarom ben je groen?”

 “Dat komt dus door die steen. Hij zorgde er niet alleen voor dat ik meer kracht en haar kreeg, maar ook dat ik er groen uit kwam te zien.” Toen Sidonia geen antwoord gaf, keek Lambik naar haar. Het was alsof ze was gehypnotiseerd door de foto's. “Sidonie...” 

 Sidonia keek op en keek Lambik een beetje verward aan. Ze wist dat Lambik normaal niet een sixpack had als lichaamsfiguur, maar ze moest toegeven dat het Lambik best goed stond. De foto's hadden er voor gezorgd dat ze even haar fantasie op de loop liet gaan.

 Lambik begon te lachen en stond weer op. “Ik ga er maar weer eens vandoor.” Toen Sidonia hem de foto's wilde teruggeven, weigerde Lambik het. “Nee, die zijn voor jou. Ik weet dat ik er minder naar zal kijken dan dat jij zal doen.” Met die woorden verliet Lambik het huis, Sidonia een beetje verwonderd achterlatend. Ze wist niet precies wat ze van deze woorden moest vinden.

    Ze keek nog een keer naar de foto's. Ze kon het eigenlijk nog niet helemaal geloven en het was nog steeds raar om Lambik groen te zien. 

Sidonia gooide de foto's op de koffietafel. Ze zou later wel bedenken wat ze ermee zou doen. Maar nu was ze toe aan wat rust en een kop thee. 

zondag 13 november 2016

Behind the scenes, 300

Suske & Wiske
  Album 300: Machtige Monument

Behind the scenes Intro

Zoals beloofd, een intro. Nummer 300 komt vanavond weer online. Daarna zal ik proberen om iedere week weer een nummer te posten. Zij het niet een nummer die logisch hoort te volgens dan een eventuele random nummer. Ligt aan de mogelijkheid om tussendoor iets te kunnen schrijven of niet. 
Veel plezier. 

Groot project - Suske en Wiske fanfiction

Zoals ik al had verteld, ben ik al jaren dol op Suske en Wiske. Ik bekeek de plaatjes al ver voordat ik kon lezen en daarna heb ik de verzamelwoede van mijn moeder overgenomen. Nog steeds met veel plezier lees ik de verschillende verhalen. 

Ik ben een fantasierijk persoon. Soms is het wel onhandig, maar soms voelt het ook heel goed. En zeker als je graag schrijft als ik. Mijn fantasie schiet soms op hol, maar vaak krijg ik er ook goede ideeën van. 

Ik hou van uitdagingen. Sinds mijn dertiende schrijf ik fanfics in het Engels over een Brits cartoon (The Secret Show) die naar mijn mening veel te vroeg gestopt is. De laatste tijd heb ik helaas niet meer zo veel tijd om in het Engels te kunnen schrijven en heb ik een klein beetje last van een Writersblock. 

De genre waar ik graag in schrijf is romantiek. Zeker in de tijd voor mijn relatie was het een uitdagende genre om in te schrijven. 

De laatste 10 jaar heb ik dus voornamelijk in het Engels geschreven. Het schrijven is een tijdje stil gebleven totdat ik het weer wilde oppakken. En toen was de keuze om iets anders te gaan doen dan wat ik de laatste jaren heb gedaan. En ik wilde graag mijn oude verhalen weer een beetje opfrissen. 

Dus wat ga ik nu doen? 

Behind the scenes wordt een groot en leuk project. Ik ga proberen om een kort verhaal te schrijven over de albums van Suske en Wiske. Verhalen die gaan over wat er is gebeurd voor, tijdens of na het avontuur. Daarnaast zijn er eigenlijk geen fanfics over Suske en Wiske te vinden. Het zijn er zo weinig. En de meeste zijn niet eens af. 

Main focus is Sidonia. Waarom? Ik vind haar een moordvrouw. Ze is net als ik anders dan anderen, echt romanticus en het is een persoon waar ik echt fond of ben. Dus veel verhalen, zij het niet alle, zullen in haar pov zijn. Ik laat haar stem horen, want soms hoor je haar niet genoeg. 

Wat ik zo fijn vind van de laatste 30/40 verhalen is dat Lambik steeds meer gevoelens voor Sidonia begint te krijgen. Of het ligt aan mij en ik wil het graag zien. Natuurlijk zijn er altijd andere vrouwen die van Lambik de aandacht krijgen, maar hij komt altijd terug bij Sidonia. Ik weet ook wel dat Lambik niet zo snel tegen Sidonia zou zeggen dat hij van haar houdt, maar ik weet dat er een speciaal plekje in zijn hart voor haar is. 

En nu denk je misschien, dit herken ik... Klopt, ik heb dit al eerder geprobeerd. Op numerieke volgorde.... Dat werkte niet zo als dat ik wilde. Met sommige verhalen kan ik gewoon niet veel. En dan komt toch die block om de hoek kijken. Dus dat ga ik anders doen. Ik probeer de numerieke volgorde aan te houden, maar sommige verhalen zullen even door elkaar gaan. Sorry alvast. 

Voordat de oude verhalen weer online komen - want ik ga ze niet allemaal herschrijven - komt er een intro. Ik vond een oud verhaal van mij waarvan ik het idee had dat het wel hierbij zou passen en het zou mij voor een paar verhalen een stuk makkelijker maken. Dus er komen een paar personages bij die mij gaan helpen met het vertellen van de verhalen. Je zult het snel zien. 

Daarna komt nummer 300 weer online. En dan hoop ik toch snel zo veel mogelijk verhalen online te kunnen zetten. 

Liefs,
Eszie

woensdag 9 november 2016

Fangirl

Het klinkt misschien wel mainstream, maar ook ik ben een fangirl. 

Maar niet sinds een jaar of drie of zo. Nee, ik ga ook niet zeggen dat ik mijn hele leven een fangirl ben. Maar ik ben het wel al heel lang. 

Alleen heb ik wel vele verschillende fandoms gehad en ben ik voor verschillende series en films nog steeds een echte fangirl. 

Nou ja, fangirl... Ik denk dat ik rustig een Nerd fangirl kan zeggen. 

Al sinds mijn tiende ben ik fan van Suske en Wiske. Maar nog niet tot het extreme. Ik verzamel alle albums en ik ben heel erg dol op alles wat er omheen gebeurd, maar het is niet zo dat ik albums meerdere keren heb omdat het toevallig een ander kleurtje kaft heeft of een vakantieboek is. 

Mijn vader heeft me geïntroduceerd  aan een andere fandom, zonder dat hij het wist. Toen ik wat jonger was, zeg een jaar of 10 a 12, keken we samen naar Dr Who. Hoewel ik enge dingen echt niet leuk vind, heb ik er wel vaak naar gekeken. Totdat doctor 11 kwam, toen vond ik het ineens niet meer leuk. (Dus ik ben niet fan van Dr Who geworden omdat Matt Smith het ging spelen)
Nadat ik een relatie kreeg, ben ik het weer gaan oppakken en viel Matt Smith eigenlijk best wel mee. Nu Doctor 12 er is, ben ik weer een stuiterende fangirl die niet kan wachten tot de volgende aflevering. We kijken altijd trouw wanneer de BBC het weer op zaterdag uitzend :) Ik durf me ook echt een echte Whovian te noemen. Ik wil ook nog steeds de eerste reeks met doctor 1 t/m 8 zien. 

Volgende fandom is ook mijn vader's schuld, hij was degene met het idee om Syfy-channel te nemen. En het was op die zender (geloof ik) dat ik voor het eerst te maken kreeg met Sherlock. (Yes, I'm Sherlocked)  Ik vond het een bijzonder idee om Sherlock in het heden te laten afspelen en daarom ben ik ook blijven kijken. Steven Moffat heeft het prachtig uitgewerkt. Ik moet toegeven dat Benedict een knappe man is, maar als het een slechte serie was, zou ik er zeker niet naar kijken voor alleen Benedict (en Martin Freeman)

Hoe ik ooit bij League of Extraordinary Gentlemen ben gekomen, geen idee. Maar hetzelfde geldt voor V for Vendetta. Ik ben het ooit gaan kijken en ik was meteen verliefd op de films. De League spreekt me zeker aan omdat het ook wel iets weg heeft van Steampunk. (het helpt ook wel dat het zich afspeelt in de Victoriaanse tijd) Vooral de Nautilus is zo mooi. En die Automobile!!! Met mijn trouwen wil ik eigenlijk die als trouwauto hebben, maar ik vrees dat het hem niet gaat worden. 
V for Vendetta had een fantastische boodschap. Het was ook een hele mooie film

En dankzij mijn vriend ben ik verslaafd aan Marvel films. Ik moet toegeven, ik heb ze nog niet allemaal gezien, maar wel het grootste gedeelte. X-men was ook mijn vader's schuld, de rest kan ik zeggen dat het door mijn vriend kwam. Maar het is ook zo leuk om Stan Lee te spotten en te wachten totdat er nog een scene helemaal aan het eind van de aftiteling komt. 

En ik kan waarlijk zeggen dat ik een Nerd fangirl ben, want ik heb de Star Wars films en de LotR films gezien, ook de Hobbit. (al moet ik zeggen dat LotR onder dwang was van mijn vriend en de Star Wars min of meer ook) (Yay, AT-AT's!! Ik kijk Star Wars echt alleen voor die gave AT-AT's)

Het enige waarin ik een beetje slack als Nerd fangirl is dat ik geen shootergames speel. Ik ben daar zo slecht in. Ik heb wel de Plants vs Zombies Garden Warfare, maar ik ben er super slecht in. En ik heb geen geduld voor RPG's en spellen in die genre. Geef mij maar Rollercoaster Tycoon of de gewone Plants vs Zombies. Dat vind ik leuk zat. 

dinsdag 1 november 2016

All about me

Ik zal mijzelf even voorstellen. Mijn naam is Esther, Eszie for short.
Het kan zijn dat je deze post al eerder hebt gezien, maar ik heb besloten om alles weer opnieuw te doen. Dus een nieuwe lege blog en een vernieuwde post over mijzelf.

Ik zie mezelf als een nerd-girl, a proper one. Eentje die dol is op stripboeken, spellen, videogames, films en cartoons.

Ik heb in mijn leven al veel verschillende dingen gedaan. Verschillende studies en verschillende banen. Van een Primera tot musea. Altijd fijne collega's gehad en nooit spijt van mijn banen gehad.

Na 22 jaar heb ik mijn woonplaats opgegeven om met de liefste, geeky vriendje te gaan samenwonen. Volgend jaar gaan we trouwen. 

Nog een lijstje over mij:
  • Ik ben ook echt een blondine. Doe blonde dingen en heb zo mijn blonde momenten. Daarom verf ik mijn haren niet, heb ik altijd nog een goed excuus voor mijn acties ;)
  • Mijn verslaving/hobby zijn stripboeken. Al sinds mijn tiende ben ik bezig met het verzamelen van Suske & Wiske albums en ik koop ze nog steeds. Heb naast de genummerde edities ook reclame edities en buitenlandse edities.
    Daarnaast lees ik ook graag andere stripboeken, misschien dat ik in de toekomst daar over ga praten
  • Bordspellen en videospellen vind ik ook leuk om te spelen. Zelf heb ik een Wii, Wii U, N3DS, GameCube en natuurlijk de apps en pc spellen. 
Lijst van favoriete dingen: 
  • Videogames: Plants vs Zombies, RCT, Professor Layton, Lego Dimensions
  • Muziek: Metallica, rock, country, pop. 
  • Film: Marvel films, V for Vendetta
  • Series: Futurama, NCIS, CSI, Danger Mouse. 
  • Bordspel: Terraforming Mars, Ticket To Ride, Qwixx

Ik denk niet dat er meer over mij is wat echt belangrijk is. Binnenkort post ik een overzicht met wat ik hier wil posten.

Liefs,
Eszie